Katedra w Winchester

Jest wiele źródeł donoszących o miejscu urodzenia Jane Austen, o jej losach, romansach i twórczości. Nie z tego jednak powodu rok 2017 ogłoszono Rokiem Jane Austen.
Prawdopodobnie dla uhonorowania naszego wyzwania – Rok z Jane Austen – bardziej należałoby przybliżyć ostatnie lata życie pisarki i okoliczności jej śmierci w 1817 roku.

She opened her mouth with wisdom and in her tongue is the law of kindness.

Ostatnie lata swojego życia Austen spędziła nad wyraz aktywnie. Od 1809 roku wraz z matką i siostrą żony swojego brata, z którą się przyjaźniła, przeprowadziła się do Hampshire do posiadłości Chawton Cottage należącej do trzeciego z braci – Edwarda.

To tam wprowadziła ostatnie poprawki do Rozważnej i romantycznej, która pierwotnie miała się nazywać Eleonora i Marianna.
W 1811 roku została wydana jako powieść „pewnej damy”, bądź „Lady A.” (różne źródła różnie podają). Co więcej Austen była zwolenniczką self publishingu i samodzielnie sfinansowała wydawanie większości swoich powieści. Sukces i wysoki zarobek (zawrotne 140 funtów) nakłoniły ową damę do dalszej pracy.
W 1813 roku pojawiła się moja jak na razie ukochana Duma i uprzedzenie, a Jane pracowała już nad Mansfield Park, wydanym już w 1814 roku. Niesiona na skrzydłach kolejnych sukcesów już w 1815 wydała Emmę.
Zauważmy, że tworzyła rok po roku! Najpewniej mając do dyspozycji jedynie pióro i kawałki papieru. Myślę, że po prostu inspirowało ją życie. Czytałam, że uwielbiała bywać w towarzystwie, więc zapewne z takich spotkań czerpała pomysły dla nowych intryg i osobowości.
Dosyć zabawna, a może przewrotna historia wiąże się z podpisywaniem się pod dziełem. Ponieważ w XVIII wieku powieściotwórstwo nie było powodem do dumy (obnażanie wyobraźni było podejrzane i upokarzające) Austen zabroniła umieszczać swojego nazwiska na książkach. Po Rozważnej… wydanej przez Lady A. Duma i uprzedzenie miała na okładce „książka autorki Rozważnej i romantycznej. Mansfield Park „Powieść autorki Rozważnej… i Dumy…” itd.
Wyobraźcie sobie, że ta ciesząca się żywą sławą pisarka do ostatniej chwili ukrywała co robi. Kiedy słyszała skrzypienie drzwi chowała swoje zapiski.

Popatrzcie jak wyglądało miejsce jej pracy, które obecnie jest jedną z największych atrakcji turystycznych i miejscem składania hołdu przez fanów. Maleńki stoliczek, kałamarz z piórem i zwykłe krzesło były środkami, dzięki którym teraz możemy cieszyć się taką skarbnicą tekstów. To przy nim najprawdopodobniej nanosiła korektę na Dumę i uprzedzenie oraz Rozważną i romantyczną, a także napisała Mansfield Park.

Zdrowie Austen załamało się nagle w roku 1816. Zaczynała pracę nad powieścią Sanditon i już jako osoba ciężko chora opisywała w niej tęsknotę za morzem, które uwielbiała. Wiosną za namową lekarza przeniosła się do Winchesteru. Pojechała z nią siostra, która wspierała Austin do ostatniej chwili.
Winchester to przepiękna miejscowość, charakteryzująca się wąskimi uliczkami usianymi bardzo klimatycznymi kamienicami z cegły i kamienia. To tam Jane spędziła swoje ostatnie chwile.
Zmarła 18 lipca 1817 roku. Miała 41 lat.
Lekarze nie potrafili zdiagnozować jej choroby. Obecnie mówi się o chorobie Addisona objawiającej się dramatycznym osłabieniem mięśniowym organizmu. Jest uleczalna, ale w czasach Austen nie wiedziano nawet co to jest.

Jane Austen została pochowana 24 lipca w katedrze w Winchester. To monumentalne, bo liczące niemal 170 metrów długości dzieło średniowiecznych budowniczych. Przybytek godny wielkiej, choć skromnej osobistości.

Po jej śmierci jeden z braci – Henry – dopilnował aby ostatnie powieści: Perswazje i Opactwo Northanger zostały wydane pod nazwiskiem Jane Austen.

Poza miejscem śmierci wszystkie posiadłości, w których mieszkała, bądź przebywała pisarka, zostały przerobione na muzea jej pamięci, albo uhonorowane tablicami pamiątkowymi. W Wielkiej Brytanii można się udać na wycieczkę śladami Jane Austen.

Mówi się o niej różnie. Nazywa matką literatury angielskiej bądź autorką podręczników do randkowania. Ja uważam, że jej fenomen wcale nie leży w historii miłosnej, ale w historii obyczajów, historii kultury i niemałej dozy ironii dla swojej ojczyzny. Cieszę się, że zapoznałam się głębiej z tym fragmentem jej biografii. Mam przeczucie, że powieści Jane Austen odkryją przede mną dużo więcej niż początkowo zakładałam.
Czy powinnam podkreślić, że 18 lipca to data mojego ślubu?
Ech… Już teraz wiem, że uwielbiam Austen.

Teksty źródłowe:
Miesięcznik książki
Wikipedia
nawalizkach.com.pl
travelbit.pl

ZAPRASZAM DO WYZWANIA!